November is niet zo’n goede maand voor trainers. Wel vaker maken clubbesturen een eerste balans op en komen er personeelswissels in de sportieve staf. Ook Steven De Groot ontsnapte niet aan deze ongeschreven wet en werd bij derdenationaler SK Roeselare opzij geschoven.
“Ik wil zeker niet met modder gooien naar het clubbestuur van Roeselare, maar had eerlijk gezegd op wat meer krediet gerekend. Dat heb ik ook tegen de voorzitter gezegd. Vier speeldagen voor het einde nam ik hier het sportieve roer in handen en toen had ik meer te verliezen dan te winnen. Ik bracht operatie redding tot een goed einde en dacht dat er mij wel wat tijd gegund zou worden om de ploeg te kneden. Dit seizoen lag de lat behoorlijk hoog en na een goede start zakten we weg en na een 2 op 18 kan ik begrijpen dat er vraagtekens gezet worden. Ik zit intussen al lang genoeg in het voetbal om te weten dat je als coach dan meestal aan het korste eind trekt. Als coach kijk ik ook wel een beetje door die magere oogst heen. Een bal die op de paal belandt, een strafschop die je niet krijgt, de factor geluk… Het is ook niet zo dat de wedstrijdmentaliteit niet goed was of de organisatie er niet stond. We hadden zelfs de beste verdediging van de reeks. Maar goed, offensief liep het minder en de onbeschikbaarheid van een aantal spelers liet zich wel voelen. Als kampioenenploeg moet je een aantal wedstrijden vlot winnen en op dat vlak voelde ik wel dat het wat moeizaam liep. In Aalter wonnen we met 0-4 en had het verschil zelfs duidelijk kunnen zijn, maar in de andere wedstrijden was het hard werken om de punten binnen te halen. We waren er wel aan uit dat er in de wintermercato versterking nodig was om echt een gooi te doen naar de promotie. Ik lees vaak in de media dat een ontslagen coach open staat voor een nieuwe uitdaging. Ik wil nu even genieten van de vrijheid die ik heb en ik zie wel of er zich iets aanbiedt.”