Het werd een seizoen om in te lijsten voor Sint-Denijs. De jongens van Jean-Marie Alexander sprokkelden vlot de punten en na een stevige eindsprint sloot de club de competitie af als vierde. Voldoende om de eindronde te mogen spelen. De honger van de ploeg bleek niet gestild en na overwinningen in Bazel en tegen Kieldrecht mocht Sint-Denijs de promotie naar eerste provinciale vieren. Een kippenvelmoment voor Jean-Marie Alexander. Hij geniet nog na van de promotie, maar beseft dat zijn ploeg voor een niet te onderschatten seizoen staat.
“De promotie is sowieso onverhoopt. We hebben het seizoen aangevat met de bedoeling om een zorgeloos seizoen af te werken. We legden de regelmaat aan de dag en vooral in het slot van het seizoen kwamen we echt op kruissnelheid. We haalden 18 op 18 en pas op de slotdag verloren we nog eens, maar toen waren we al zeker van een eindrondeticket. De ‘surprise’ die mijn ploeg nadien nog in petto had, kon tellen. In Bazel wonnen we op een barslecht veld met 1-3 en dat betekende dat we tegen Kieldrecht een wedstrijd speelden met de promotie als inzet. Mijn ploeg toonde veel honger, was de betere ploeg tegen de Waaslanders en we wonnen ook die wedstrijd. Dat Sint-Denijs voor het eerst in zijn bestaan in eerste provinciale speelt, maakt het bijzonder.”
De feestjes liggen intussen al een eind achter Alexander en co. De promotie doet hem wat denken aan het verhaal dat hij bij Edeboys schreef. “Het is zo dat ik tijdens mijn eerste seizoen de titel pakte in derde provinciale en dat we het jaar nadien wat ‘in the flow’ bleven en een mooi seizoen wisten neer te zetten. De vier daaropvolgend jaren verliepen toch wat moeizamer. Als trainer is het dan vaak zaak om verder vertrouwen, je groep te blijven oppeppen en te zorgen dat er verbinding is. Op dat vlak had Edeboys met Peter Van Hoecke een schitterende voorzitter. Die verbinding zoeken zal nu ook belangrijk zijn. We moeten realist zijn en weten dat we vaker zullen verliezen en dan is het zaak om elkaar toch te blijven steunen. Ook voor mij wacht de opdracht om mijn team op dat vlak goed te managen.”
Alexander beseft dat het een pittig seizoen wordt, maar gelooft in de kwaliteiten van zijn spelersgroep.
“Het is zo dat Lander Dupont wat mij betreft toch het grootste verlies is. Hij speelt volgend seizoen voor SK Lovendegem. Lander deed het bij ons uitstekend als centrale verdediger, maar speelt liever op de tien en verkoos daarom om andere oorden op te zoeken. We hebben daarop toch wat geanticipeerd en hebben ons versterkte met twee centrale verdedigers. Malik Gaye maakt de overstap van HO Kalken. Malik doorzwom vele voetbalwatertjes, is intussen 38, maar is nog steeds in uitstekende conditie. Met Stijn Machtelinckx van LS Merendree haalden we een tweede centrale verdediger in huis. Verder behoren ook ‘youngster’ Cas Van Langenhove, een speler voor het offensieve compartiment van de ploeg, en Gillian Merckx, een polyvalente middenvelder van Sint-Gillis-Dendermonde tot de versterkingen. Ik denk dat we voldoende gewapend zijn om overeind te blijven in eerste provinciale. Al blijft het in die reeks altijd een ietwat linke boel omdat het aantal zakkers mede bepaald wordt door het aantal zakkers in derde nationale.”