Twee jaar op rij Belgisch kampioen worden. Il faut le faire. Maar Hélène Hesters deed het. Op het BK voor juniores in Brasschaat koos de zus van Jules Hesters vol voor de aanval en na een snoeperige sprint haalde zij het van Ella Heremans. Hesters geeft toe dat ze er vooraf niet gerust op was.
“Twee keer op rij kampioen worden is niet zo vanzelfsprekend. Ik hoorde dat Lenny Druyts me op dat vlak vooraf ging. Toch is het niet zo dat ik blaakte van zelfvertrouwen bij de start. In de week voor de Ronde van Vlaanderen was ik wat ziek en top was ik dan ook niet in de Ronde van Vlaanderen. Ook nu voelde ik me nog niet echt honderd procent en had ik wat last aan de luchtwegen. Aanvallen was vooraf niet het plan. Niet te veel energie verspillen en het afmaken in de sprint was het ideale scenario dat ik in gedachten had. Ik voelde het wel wat kriebelen en trok samen met Ella Heremans in de aanval. Ook tijdens die aanval had ik nog niet het gevoel over de beste benen te beschikken. Ik groeide evenwel in de wedstrijd. Aanvankelijk hadden we een mooie voorsprong, maar op zeker ogenblik kwam de groep terug tot op vijf, zes seconden. We trokken dan opnieuw stevig door en reden snel een minuut voor het peloton uit. Een sprint zou beslissen over goed en zilver en mijn ploegleider Brent Van Ballenberghe raadde me aan om het kopwerk aan Heremans over te laten. Daar had zij evenwel ook niet veel zin in en zo stokte het tempo. We hoorden dan dat Anna Bruneel en Lore De Schepper op komst waren en dan heb ik opnieuw het initiatief genomen. We begonnen vrij laat te sprinten en ik bleek een zucht sneller te zijn dan Ella. Ja, natuurlijk doet dit heel veel deugd.”
Hesters mikt de komende maanden vooral naar het EK in het Portugese Anadi en naar het WK in het Colombiaanse Cali.
“De komende maanden kies is resoluut voor de piste. Zowel naar het EK in Portugal als naar het WK in Colombia trek ik toch met enige ambitie. Het is wat koffiedik kijken hoe sterk de concurrentie is, maar ik probeer er hoe dan ook het maximum uit te halen.”