Sente Black zet de stap naar derde provinciale. Foto RV.
1k
399
Maandagnamiddag 16 uur 30 en we kloppen even bij Edwin Van Kerschaever, speler van Sente Black, aan voor een reactie na de 3-1-winst tegen Nieuwerkerken en de promotie. Veel vroeger wagen we ons niet aan een belletje, want we weten via de coach dat quasi iedere speler een dagje vrij vroeg. We krijgen Edwin Van Kerschaever meteen te pakken. Of het feestje in orde was is onze eerste vraag.
“Voorlopig wel, maar we zijn nog steeds aan het vieren en het is dus nog wat vroeg voor een eindbalans. Maar tot nog toe was het top. Nu zitten we in café Sente en dat wordt zeker niet ons laatste oord van verderf. Hier gaan we nog de hele week van genieten. We hebben het niet zo makkelijk gehad tegen Nieuwerkerken. We hadden ergens gelezen dat ze bij Nieuwerkerken vonden dat een promotie een vergiftigd geschenk was. Ook uit het scoutingsverslag bleek dat er wel wat mogelijkheden waren. Ons openingskwartier was dan ook niet bepaald goed. Misschien hebben we het ietwat onderschat. Nieuwerkerken mocht rekenen op de steun van een bus supporters en alles samen waren er meer dan 300 betalenden en hing er wat spanning rond deze wedstrijd. In die beginfase hield doelman Jochen Van De Velde ons recht. Halverwege de eerste helft klommen we dan op voorsprong. Sander Cools knalde een afvallende bal in het dak van het doel en dat gaf ons natuurlijk vertrouwen. Toch waren we zeker nog niet klaar met Nieuwerkerken, want de tegenstander beet stevig van zich af en stelde op het uur niet onverdiend gelijk. Het pleit voor ons dat we na die gelijkmaker stevig van ons afbeten. En niet toevallig was het Rune Van De Moere die ons op het juiste spoor zette. Hij was toch een heel belangrijke pion voor onze ploeg. Net als Sander Cools. Sinds hij de keuze maakte om voor Sente Black te spelen, verloren we maar één keer. Nieuwerkerken probeerde na die 2-1 nog een vuist te maken, maar de sterk ingevallen Lennerd De Pau zorgde voor de 3-1 en de doodsteek. Dit doet natuurlijk geweldig veel deugd. Voor het bestuur moest niks en mocht alles, al was de ambitie er om binnen de drie jaar de stap naar derde provinciale te zetten. Iedereen ziet er wel naar uit om in die reeks te spelen. Veel leuke derby’s tegen ploegen als Watervliet, Kaprijke, Waarschoot, noem maar op. We hebben een heel jonge ploeg en de linkerkolom lijkt me wat te hoog gegrepen, maar bovenin de rechterkolom moet wel haalbaar zijn.”