Evergem 2020 bouwt een feestje na de 4-3-zege tegen VK Watervliet. Foto RV.
1k
399
Evergem 2020-VK Watervliet 4-3. Wat. Een. Topper. 403 betalende toeschouwers, een onwaarschijnlijk scoreverloop en veel stof tot nakaarten. Vooral de supporters van Watervliet zullen het scenario niet smaken, die van Evergem 2020 des te meer. ‘Game changer’ in het verhaal: Sven Saey, goed voor twee potten en veel toegevoegde waarde. Saey genoot van de topper.
“Een volle tribune en quasi op elk plekje toeschouwers, je ziet het niet iedere dag in het provinciaal voetbal. We waren er klaar voor. Dachten we… Want Watervliet was een stuk gretiger en van de hoge pressie die we in gedachten hadden, kwam niet veel in huis. Via een strafschop klommen de bezoekers op voorsprong en na een half uur slikten we al een twee doelpunt. Ik was dan al tien minuten aan het opwarmen en de coach wenkte me. Na een half uur werd ik in de ploeg gedropt en ik denk dat het gezicht van de wedstrijd daardoor toch wat veranderde. Ik ging de duel wat feller aan, probeerde mijn ploegmaten mee te trekken in het verhaal en we kwamen beter in de wedstrijd. Maar na een derde doelpunt net voor de rust leek de wedstrijd in zijn beslissende plooi te liggen.”
Niet dus. Evergem 2020 beet fel van zich af en boog de 0-3-achterstand finaal om in 4-3-winst. Saey zag coach Olivier Roegiers en aanvoerder Tom Van Hyfte fraai werk leveren tijdens de rust. “De coach gaf ons een stevige bolwassing tijdens de rust. We hadden net zo goed de schade kunnen proberen beperken, maar hij zei dat ie liever verloor met 0-6 of 0-7, maar te blijven geloven in een ommekeer. Ook de peptalk van Tom Van Hyfte mocht er zijn. Het was de inleiding op een spectaculaire tweede helft waarin we duidelijk meer grinta toonden. De hogere pressie kwam er nu wel, Nils Geirnaert van Watervliet moest ook inzakken en we werden duidelijk de betere ploeg. De 1-3 van Jesse Brouwers bracht er nu echt wel het geloof in. Wat later speelde Tom Van Hyfte me aan, ik kon wegdraaien van mijn tegenstander en de bal in de korte hoek knallen. We voelden nu echt dat het kon en voerden de druk op. Nauwelijks twee minuten na de 2-3 kregen we een strafschop. Licht, ik geef het toe. Brouwers krijgt een duw, maar gaat natuurlijk wel gewillig neer. Maar goed, Brouwers laat zo’n strafschop natuurlijk niet liggen en dan was het hek natuurlijk van de dam. Een dikke vijf minuten voor het einde van de wedstrijd kan ik ook een mooie collectieve aanval afronden. Toch bleef het nog spannend. Vooral omdat Dries Verborgt, hun boomlange doelman in het wedstrijdslot mee ten aanval trok. We overleefden die laatste stormloop en ik hoef vast niet te vertellen dat de ontlading groot was. Ik ben blij dat ik mijn steentje kon bijdragen. Op het middenveld was Tom Van Hyfte natuurlijk van goudwaarde, maar ik zag ook Jarno Notteboom en Matthias Verbrugge een sterke wedstrijd spelen. Woensdag spelen we inhaalwedstrijd tegen Waarschoot en bij winst slaan we Watervliet terug tot op acht punten en Sint-Kruis-Winkel tot op negen punten. Dan mag het niet meer fout lopen.”