![](https://usercontent.one/wp/www.kantine11.be/wp-content/uploads/2024/11/KimVerstraeten.jpg)
Kim Verstraeten kent het belang van de wedstrijd tegen Mandel United. Foto Dominique Lampo.
In derde nationale werd met een duel tussen Eendracht Wervik en Avanti Stekene dit weekend de laatste wedstrijd afgewerkt. Wervik haalde het met 4-2 en zat gisteren bij de kerstkalkoen met een vijfde plaats te pronken. Coach Jakob Crombez kneedde van Wervik vooral een moeilijk te ontwrichten ploeg. Veel aandacht voor organisatie en dat vertaalde zich in maar 18 tegendoelpunten in 17 wedstrijden. Valentin Mahieu was met zes doelpunten wel bepalend voor zijn ploeg, maar een echte goalgetter had Wervik niet.
Het rapportje van Avanti Stekene is minder fraai. Coach Rieno Van Oost loodste de ploeg van derde provinciale naar tweede nationale, maar kwam dit jaar in zwaar weer. Blessures, scheidsrechterlijke beslissingen en gebrek aan efficiëntie zorgden ervoor dat de Waaslanders op een 3 op 24 bleven steken. Van Oost genoot zeker nog het vertrouwen van het bestuur, maar zette na twaalf jaar een stapje opzij en de van Doorslaar overgestapte Stefaan Van Dender moet in 2025 de schaapjes op het droge krijgen.
Leider in derde nationale is Vigor Wuitens Hamme en een verrassing is dit niet meteen. In een bloedstollend competitieslot hield Westhoek de ploeg van de titel en bij Hamme was het doel voor de start van de competitie duidelijk: de titel of op zijn minst de promotie. Een sterk bekerparcours liet het beste vermoeden, maar na een 5 op 15 en een voorlaatste plaats in de stand was het zeer de vraag of Hamme wel klaar was voor de titelstrijd. Met een 31 op 33 veroverde het de leidersplaats en lijkt het de te kloppen ploeg in de titelstrijd. Djeff Smet vindt vlot de weg naar doel, ‘youngster’ Louis Thyssen pikt ook zijn doelpuntjes mee, Sami Djadi blijkt opnieuw een heel creatieve pion en Joachim Van Damme ontpopt zich tot de patron op en naast het veld. Vooral toen hij na een blessure in de ploeg kwam, raakte de motor op toerental.
In de titelstrijd is Hamme nog niet klaar met Mandel. Dat Mandel leek vorig jaar op weg om zich te redden, maar ging in het competitieslot toch nog kopje onder. Toch bleef de ploeg het vertrouwen behouden in Angelo Paravizzini. Mandel vindt vlot de weg naar doel. Met 39 doelpunten is het de productiefste ploeg en met maar 18 tegendoelpunten doet het ook beter dan leider Hamme. Benieuwd of de ploeg met heel veel ervaren spelers leider Hamme het vuur aan de schenen kan leggen.
Op de derde plaats vinden we Hoger Op Kalken terug. Het team was onder leiding van coach David Verhelst opgeklommen van tweede provinciale naar derde nationale en daar hield Verhelst de ploeg in de subtop. Maarten De Landtsheer had grote schoenen om vullen, maar slaagde daar wonderwel in. De ploeg kreeg er met Benoit Vermeer en Jelle D’Heer twee ervaren spelers bij, maar er werd ook verder gebouwd op de fundamenten van vorig seizoen. Met Verhelst verdween niet de enige belangrijke pion uit het sportief organigram. Ook Ferry Baes koos voor een andere uitdaging. Hij ging aan de slag bij KVV Zelzate. Kalken staat stevig op zijn pootjes en lijkt een eindrondekandidaat.
Diksmuide liep vorig seizoen de tegenstander onder de voet in eerste provinciale en leek na de samensmelting met KV Oostende klaar om een hoofdrol te spelen in derde nationale. Coach Dieter Vandendriessche kon met zijn team de verwachtingen inlossen en met de vierde plaats hoor je sterke man Karl Vannieuwkerke niet mopperen.
Jong Lede raakte vorig seizoen maar met de hakken over de sloot, maar de keuze om een verstandshuwelijk aan te gaan met het noodlijdende Eendracht Aalst zorgde er wel voor dat de lat iets hoger kwam te liggen voor Sandy Casieris en zijn team. Met de zesde plaats lost het de verwachtingen wel min of meer in.
RFC Wetteren hoopte na de degradatie naar tweede nationale klaar te zijn om bovenin in derde nationale mee te draaien. Met spelers als Kevin Van Den Noortgaete, Davy Joye, Stijn Barrezeele en Quentin Panneel haalde de club heel wat ervaring in huis. Carl De Geyseleer loodste zijn ploeg naar de periodetitel, maar nadien raakte er zand in de motor en kreeg De Geyseleer een trap onder de kont en werd Tom De Cock (ex-Lebbeke, ex-Dikkelvenne) in huis gehaald.
Bij Erpe-Mere United was er met een behoorlijk gewijzigde spelerskern wel wat werk weggelegd voor coach Ives Cordier, maar die dat meer dan behoorlijk en parkeert zijn ploeg in de middenmoot.
WS Lauwe kreeg bij de start van het seizoen het etiket ‘degradatiekandidaat’ opgekleefd, maar de promovendus kon met een quasi ongewijzigde spelersgroep een eind weg blijven van de degradatiestreep. Maxime Van Damme is bij WS Lauwe aan zijn laatste kunststukjes toe en zal worden opgevolgd door Dylan De Winter, huidig coach bij Boezinge. We mogen verwachten dat hij een derdeklasser in handen krijgt.
Blankenberge moet het met een tiende plaats stellen en we durven vermoeden dat coach Steven Van Moeffaert met gemengde gevoelens terug kijkt op de eerste zestien wedstrijden.
Een ander verhaal bij Sint-Denijs Sport. Voor het team van Jean-Marie Alexander was het behoud het enige doel en virtueel zijn de Gentenaars dit ook. Gezien de beperkte financiële middelen op zich al een straffe stoot voor de ploeg uit het Gentse.
Identiek verhaal bij Drongen. Twee jaar geleden werd de ploeg overboord gekieperd in derde en de rentree in derde nationale voelde vast als een soort herexamen aan. Coach Cedric Vlaeminck houdt zijn ploeg voorlopig boven de degratiestreep. Kevin Frans toont zich een puntenpakker, Ward Baert en Kjell Vandevyvere zijn jongens waarmee je naar de oorlog kan en Jonah Wymeels is met zes doelpunten en een pak assists aan een sterk seizoen toe. Reken daar nog een vaardige voetballer als Biko Fordjour bij en we verwachten dat Drongen ook in de terugronde niet wegzakt in het degradatiemoeras.
Elene-Grotenberge wil daar liever ook niet in belanden. Het beleeft niet het seizoen dat het in gedachten had en coach Levi Jacobs werd bedankt voor bewezen diensten. Steven Huysveld moet de ploeg daar een nieuw elan geven.
Het West-Vlaamse Wielsbeke kon op een sterk seizoen terugblikken. Dit seizoen kreeg Maarten Deschuymere de ploeg niet echt op de rails. Franky Cieters moest de sputterende motor aan de praat krijgen. Cieters zwichtte evenwel voor de avances van Doornik en Wielsbeke moest opnieuw op zoek naar een nieuwe trainer. Aan Quincy Rombaut (ex-Torhout) om de ploeg in het nationaal voetbal te houden.