Stefaan Ameel (Varsenare) is tevreden over de inzet van zijn ploeg. Foto Dominique Lampo.
1k
392
De voorbije weken zate Varsenare weg naar de voorlaatste plaats. De jongens van coach Stefaan Ameel bleven op een 2 op 12 steken en konden een opkikkertje gebruiken. Dat opkikkertje kwam er op het veld van Houthulst. Coach Stefaan Ameel maakte zich ondanks de wat magere puntenoogst de voorbije weken weinig zorgen.
“Natuurlijk wil je als trainer vooral dat er een goed resultaat uit de bus komt. Vorig seizoen had je in deze reeks ook wel zwakkere broertjes als Dottenijs en Meulebeke. Nu is die toch een stuk sterker en ligt het allemaal dicht bij elkaar. Details bepalen dan vaak als je tot de betere middenmoot of de grijze middenmoot behoort en op dat vlak zat het wel wat tegen. We misten misschien wel wat scorend vermogen om tot die betere middenmoot te behoren. Maar over de werkethiek op training kon ik niet mopperen en ook over de wedstrijdmentaliteit en het spelpeil was ik best tevreden. Ook in Houthulst speelden we een goede wedstrijd en viel er op het resultaat niks af te dingen. Al vroeg in de wedstrijd mocht Jerzy Mestdagh alleen op doel af en ons op voorsprong trappen. We waren in die eerste helft de betere ploeg. Veel kansen had Houthulst niet, terwijl wij via Timon Bogaert, Prince Asiamah, Pieter De Lille en nogmaals Jerzy wel voor gevaar zorgden. Na de rust zijn we eigenlijk nauwelijks nog in de problemen gekomen. Timon Bogaert glipte door de defensie van Houthulst en voor een verdediger van hen zat er niks anders op dan naar de noodrem te grijpen. Wij bleven daardoor wel een overwicht behouden, terwijl Houthulst het middenveld probeerde te overbruggen om zo in onze zestien te raken. Rond minuut tachtig werd Houthulst herleid tot negen man toen een van hen tegen een tweede gele kaart aanliep. Toch was het wachten tot het laatste fluitsignaal vooraleer we zekerheid hadden over de winst. Het plaatsje ziet er door deze overwinning heel anders uit. Het is en blijft een reeks waar iedereen van iedereen kan winnen. Win je twee keer dan sta je in de subtop, verlies je twee keer dan hang je in de buurt van de degradatiestreep. Wij doen het zeker niet slecht en het is zaak om lessen te trekken uit de momenten dat we fouten maakten.”