Laurent De Meulenaere heeft 350 wedstrijden op de teller bij Nazareth-Eke. Foto Dominique Lampo.
1k
392
Voor Laurent De Meulenaere, speler van VC Nazareth-Eke, wordt het morgenavond een bijzonder moment. Hij heeft intussen 350 wedstrijden in het eerste elftal op de teller en wordt door zijn club in de bloemetjes gezet. De centrale verdediger van de fusieclub kijkt wel uit naar dit moment, maar ziet vooral uit naar het duel tegen Lochristi.
“Ik heb begrepen dat ze bij de club wel iets gaan doen rond die 350 wedstrijden. Leuk dat ze mijn clubliefde wat in de verf zetten, maar het is niet zo dat ik met een ander gevoel naar de wedstrijd zal vertrekken. De focus ligt toch op de strijd tegen Lochristi. We speelden drie keer gelijk en willen liever niet de kampioen van de gelijke spelen worden. Het is een cliché, maar met gelijkspelletjes schiet je nauwelijks wat op in de klassering. Toch trekken we met een goed gevoel naar de wedstrijd tegen Lochristi. De wedstrijd in Maldegem heeft wel voor vertrouwen gezorgd. We hebben de zege voor een deel te danken aan een heel sterke Andreas Pynaert. Met enkele knappe reddingen hield hij ons overeind. Al voeg ik er aan toe dat we eigenlijk niet zo veel weg gaven. Drie gelijke spelen is niet onaardig, maar we snakken wel naar een driepunter”
Enige clubliefde is De Meulenaere niet vreemd. Hij legt uit waarom hij nooit het truitje van een andere club droeg.
“Als jeugdspeler kreeg ik wel de kans om bij ploegen als Petegem en Oudenaarde op een iets hoger niveau te spelen. Toen ik in Gent op kot zat, klopten er ook wel ploegen aan maar dan hield ik de boot af. Ook later waren er wel ploegen die naar mij polsten, maar ik ben maar een keer op een uitnodiging voor een babbel ingegaan. Ik had wel een goed gesprek met de mensen van Bottelare, maar ik heb niet altijd zin om op dinsdag en donderdag nog ver te rijden. Op donderdag drinken we ook wel eens een glaasje en dan is het goed dat je dicht bij het veld woont. Ik heb ook geen spijt dat ik de club trouw bleef. Bij de jeugd speelden we meerdere keren kampioen en de titel in derde provinciale blijft me natuurlijk ook bij.”