Xenna De Bruyckere kijkt wel uit naar de Parkcross. Foto Dominique Lampo
1k
411
Kay De Bruyckere reed zichzelf dit weekend ‘in the picture’. In het Franse Liévin bleek Tibor Del Grosso de enige die sterker was bij de beloften en daardoor mocht hij met een zilveren plak huiswaarts keren. Je zou haast vergeten dat zus Xenna ook al de hele winter het beste van zichzelf geeft. Morgen is zij ook te zien bij de vrouwen en met haar blikten we eens terug op het voorbije seizoen.
“Ik ben niet ontevreden over mijn seizoen. Behalve Antwerpen reed ik wel alle Wereldbekerwedstrijden en ik deed het daar wel behoorlijk. In het begin van het seizoen trok ik naar Zweden om daar enkele wedstrijden te rijden en UCI-punten te sprokkelen. Ik werd evenwel wat ziekjes en verder dan een achtste plaats raakte ik niet. Net als Lotte Baele en Jinse Peeters trokken we naar daar om zo punten te sprokkelen en in de loop van het seizoen niet steeds achterin te moeten vertrekken. Als je achterin moet starten verlies je in sommige crossen al een halve minuut doordat je wordt opgehouden. Mijn beste wedstrijd reed ik wellicht in Diegem. Ik werd er 35ste op 74 deelneemsters, maar je moet weten dat ik daar wel wat pech had. Zo werd ik bij de start al opgehouden door een val en in de eerste bocht stonden we weer stil. Ook in Baal reed ik een sterke wedstrijd en zat top twintig er in. Mijn fiets raakte evenwel vast door een weggewaaid doek. Ik ben eigenlijk het beste op de zwaardere omlopen. Een cross zoals die in Dendermonde ligt me wel. Ik houd wel van wat ploeterwerk. In Maldegem is het niet echt een omloop die me op het lijf geschreven is, maar ik zie er wel naar uit omdat er dan wel veel mensen komen die ik ken. Ik sta nu op plaats 254 in de UCI-ranking en zal ook volgend seizoen nog vaak achterin starten. Dit jaar zet ik evenwel alles op het veldrijden. Ik ben nu op zoek naar een deeltjdse job die ik kan combineren met het veldrijden.”