
Jenne Van De Voorde (Waarschoot) hield al vijf keer de nul op het bord. Foto Dominique Lampo.
In derde provinciale kende de topper én derby tussen Waarschoot en Ursel geen winnaar. 243 betalende toeschouwers keken met hoge verwachtingen uit naar dit duel, maar die werden jammer genoeg niet volledig ingelost. Meer dan twintig minuten was het een schaakspel tussen twee ploegen die vooral niet wilden verliezen. Halverwege de eerste helft kreeg Verstraete de eerste kans van de wedstrijd, maar hij trapte van dichtbij over. Vijf minuten later was Ursel aan zet. Mortier probeerde het uit de tweede lijn, Van De Voorde kon afweren en in de herneming kopte Deweirdt tegen de paal. Aan de overkant trapte Verstraete vanuit een scherpe hoek op Delaere en die laatste ranselde een kopbal van Jobbe Goethals uit zijn doel. Aan de overkant moest Van De Voorde nog vol aan de bak om een afstandsschot van Geerardyns uit de kruising te ranselen. In de tweede helft gingen de poppetjes aan het dansen. Na een duel revancheerde Verstraete zich en de ref duwde hem een geel karton onder de neus. Pijnlijk omdat Verstraete voor de rust een onterechte gele kaart kreeg. Ursel nam nu nog meer het initiatief, al bleven de kansen schaars. Haerden leek op weg om Van De Voorde te lobben, maar Meese haalde de angel uit de aanval. In het slotkwartier voerde Ursel de druk op. Van De Voorde was bij de les bij een pegel van Haerden en ook na een flankvoorzet van Gheerardyns kwam hij als winnaar uit de strijd. In de slotminuut had Haerden nog het winnende doelpunt aan de voet. Van De Voorde ging goed plat en in de volgende fase ging de poging van Hallaert nipt over. Eindstand 0-0 en daar was Waarschoot iets meer tevreden mee dan Ursel. Zo zag ook doelman Van De Voorde het.
“In de eerste helft zat de wedstrijd wel wat in een tactische wurggreep. Wij stonden laag, maar Ursel hield maar al te graag veel spelers achter de bal. Voor de rust hielden wij het goed gesloten. Na de rust bepaalt de uitsluiting van Matis Verstraete natuurlijk de wedstrijd. Het tweede geel was misschien wel terecht, maar de eerste kaart niet. Met tien tegen elf moesten we natuurlijk achter uit. Toch was het aantal kansen beperkt. Ik bleef enkele keren overeind en Seppe Meese was ook een keertje de redder in nood. Vooral bij die laatste bal van Haerden zat het wat mee. Ik ging snel plat en Thibault trapte de bal toch nog op mij. Wij zijn niet ontevreden met dit gelijkspel. We blijven leider en met nog twee speeldagen in de eerste periode doen we mee voor de periodetitel. Volgend weekend trekken we naar Anatolia en dan kunnen we misschien wel een gooi doen naar die eerste periode.”
Bij de bezoekers uit Ursel haalde de ontgoocheling toch de bovenhand. Leander Hallaert vond dat er meer in zat voor zijn ploeg.
“In de eerste helft zat het behoorlijk op slot, maar hadden wij meer balbezit en bleven we geduldig. Na de rust speelde de uitsluiting van Verstraete natuurlijk in ons voordeel. We bleven toen ook geloven dat dit doelpuntje er wel ging komen. We bleven voetballend de oplossing zoeken, al speelden we af en toe wat onzuiver. In het wedstrijdslot waren de kansen er wel. We misten efficiëntie. De teleurstelling is nu wel behoorlijk groot. We spelen meer dan een half uur tegen tien spelers en kregen de poort niet open. Waarschoot mag zich misschien wel de verdiende winnaar noemen.”