SV Veurne is best wel een kleurrijke ploeg. Twee jaar op rij pakte het de titel, vorig jaar kon het de degradatie uit eerste provinciale niet vermijden. Coach Stijn Van Acker is intussen een beetje een clubicoon. Ex-speler, beloftentrainer, coach van de B-ploeg en intussen kampioenenbouwer. Het behoud afdwingen zou voor een vreugdedansje gezorgd hebben en pas op de laatste speeldag van de competitie was het duidelijk dat de ploeg een stapje terug moet zetten. Maar Veurne en Van Acker bleven niet bij de pakken zitten en brengen dit seizoen opnieuw een sterk geheel op de been.
“Ja, ik ben blijkbaar een trainer van de extremen. Twee keer een titel, een keer een degradatie. En op zich was die degradatie ook geen complete verrassing. Na de titel in derde provinciale was een rustig seizoen het doel, maar in december werden we plots leider en een reeks van tien overwinningen op rij bezorgde ons een stevige bonus. Een titel hadden we niet in gedachten en daardoor hadden we de ploeg niet echt uitgebouwd voor eerste provinciale. We hebben ons vel duur verkocht. Maar we kwamen net dat tikkeltje te kort.”
Bij onze babbels met de trainers in tweede provinciale A valt het wel op dat Veurne naar voor wordt geschoven als dé challenger voor topfavoriet Houthulst. Ziet Van Acker het ook zo?
“Houthulst is op papier de ploeg met het meeste kwaliteit. Een titel heb je evenwel niet op bestelling. Ik hoed me liever voor straffe uitspraken. Maar het is wel zo dat we wel ons mannetje moeten kunnen staan. In mijn kern heb ik heel wat spelers die intussen al twee titels op hun naam hebben en die in eerste provinciale ook veel bijgeleerd hebben. We zijn ook versterkt uit het tussenseizoen gekomen. Met Dante Blanckaert plukten we toch een ervaren speler van Diksmuide weg. Pieter Dedrie was dan weer vaste waarde bij Lombardsijde, maar heeft toch ook een verleden in het nationaal voetbal en ook een speler als Darius Hillewaere kan iets betekenen voor mijn ploeg. Zowel kwalitatief als in de breedte is de ploeg versterkt. En ik ben ook heel tevreden over de jonge garde die zich aandient. Enkele jongens van de U17 kloppen aan de deur. Goede mentaliteit, inzet, leergierigheid. Dit weekend liet de 16-jarige Raf Plaetevoet zien dat hij zijn plaatsje in de A-kern waard is. Goede wedstrijd, doelpuntje meegepikt. Ik zie in de voorbereiding wat ik wil zin en dat is wat telt.”