RFC Wetteren pakte de drie punten in Harelbeke. Foto RV.
1k
399
In tweede nationale klautert RFC Wetteren overeind. Na een 0-1-zege bij RC Harelbeke en een 10 op 12 staat het voor het eerst sinds maanden boven de degradatiestreep. Seppe Lecour nam het winnende doelpunt voor zijn rekening. Dat zal de West-Vlaming wel deugd gedaan hebben, want bij de Ratjes kwam hij nauwelijks aan spelen toe.
“In de beker scoorde ik bij Harelbeke het winnende doelpunt tegen Hamme en finaal zorgde dit ervoor dat we uiteindelijk naar Standard mochten trekken. Maar mijn speelkansen waren beperkt bij Harelbeke en daardoor koos ik voor Wetteren. Ik heb het er wel naar mijn zin en natuurlijk deed het deugd om tegen mijn ex-ploeg te scoren. We zitten duidelijk in een betere periode. Vooraf kondigde de wedstrijd tegen Harelbeke zich als heel moeilijk aan. De tegenstander zat met een 13 op 18 zeker ook in een goede ‘vibe’ en het was af te wachten hoe we zouden kunnen opboksen tegen het ‘surplus’ aan power en gestalte. We hebben het evenwel heel goed aangepakt. Voetballend waren we zeker de evenknie en net als de voorbije weken zat het qua organisatie wel goed. In de eerste helft kwam er van beide ploegen vooral dreiging uit de tweede lijn.”
Na de rust bracht Lecour zijn ploeg evenwel op voorsprong en die bonus gaf Wetteren niet meer uit handen.
“Na een tiental minuten kon ik voor de 0-1 zorgen, maar alle ‘credits’ voor Timon Van Caelenbergh. Eerst de balrecuperatie, dan de rush en dan nog eens het overzicht behouden waardoor ik al bij al vrij makkelijk de bal binnen kon trappen. Het positieve is dat we na dat doelpunt ook de controle over de wedstrijd behielden en we via Cedric Mitu en Roy Broeckaert toch voor gevaar bleven zorgen. In het slotkwartier zorgde mijn ex-ploeg met ‘power play’ voor behoorlijk wat druk. Onze verdediging gaf nauwelijks wat weg en doelman Arno Van Wassenhove was ook bij de les.”
Wetteren werd in het Forestierstadion drie punten rijker. Lecour weet dat de weg naar het behoud nog lang is.
“Het is een heel evenwichtige reeks en die zege zorgt ervoor dat we van de laatste naar de vijftiende plaats wippen. Het kan zowel in positieve als in negatieve zin snel gaan in deze reeks. Maar je voelt wel dat we een stevig geheel vormen en de hand van Carl De Geyseleer voel je ook wel. Hij is een people manager en op korte tijd wist hij het vertrouwen ook wel op te krikken. Hij koos ook wel voor een veldbezetting waarin iedereen zich kon vinden. Gezien de kwaliteiten in onze groep heb ik ook wel het gevoel dat we ons moeten kunnen redden.”