Niels Savat (SVK Maldegem) stelde ook zijn Elftal van de Heenronde op. Foto Dominique Lampo.
1k
400
De competitie is halfweg. Voor veel ploegen tijd om een balans op te maken. Met Kantine 11 klopten we bij de trainer, aanvoerder of een bepalende speler van een ploeg uit tweede provinciale A aan en vroegen om ‘Het Elftal van de Heenronde’ samen te stellen. Een realistische selectie maken met elf basisspelers en vier wisselspelers was de uitdaging. Spelers uit de eigen ploeg selecteren mocht niet. Het levert leuke en soms verrassende lijstjes op. Bij SVK Maldegem gaf Bjorn Cool ‘carte blanche’ aan assistent Niels Savat.
“Als doelman koos ik voor Amaury Soinne (FC Sleidinge). Een technisch sterke doelman en hoewel hij niet de grootste is van het pak, heeft hij toch heel veel présence als doelman.”
“Als centrale verdediger koos ik voor twee heel ervaren pionnen. Enerzijds Thomas Ampe van SK Lovendegem, anderzijds Pieter De Wulf van FC Poesele. Ampe blijft in de herfst van zijn loopbaan een heel sterke verdediger. Bij Lovendegem coacht hij de jonge ploeg uitstekend. Fysiek zit er nog nauwelijks sleet op. Integendeel, veel jonge gasten mogen aan hem een voorbeeld nemen. Pieter De Wulf is wat mij betreft een topper in de reeks. Bij FC Poesele valt dat misschien iets minder op, maar hij laat toch zien dat hij niet naar dat Poesele terug keerde om uit te bollen.”
“Op de flanken kies ik voor twee spelers van Sint-Laureins. Op de linkerflank was ik er met Yorbe De Kesel snel uit. Yorbe is met voorsprong de beste linkerflankverdediger in de reeks. Hij neemt bij ‘Sente’ de hele flank voor zijn rekening en staat ondanks zijn jeugdigheid al heel ver op tactisch vlak. Op de rechterflank ga ik voor Niels Crommen. Een fitte Crommen is op de flank nauwelijks in de problemen te brengen. Ik vermoed dat dit niet zijn lievelingspositie is. In de wedstrijden dat hij er moest staan, stond hij er ook.”
“In het middenveld speel ik met een ruit en Robbe De Ridder is daarin de verdedigende middenvelder. De Ridder knokt negentig minuten voor elke bal, ‘fighting spirit’ ten top, loopt alles dicht. Logische keuze naar mijn gevoel. Op de linkerflank kies ik voor Milan Naessens (LS Merendree) en Alejandro Goemans (Laarne-Kalken). Twee lichtvoetige spelers die wel vaart in het spel brengen. Van Naessens onthoud ik vooral zijn passeerbewegingen. Goemans is ook een van de betere spelers in reeks. Op positie tien kies is dan voor Frederik Van Wynsberge (Sint-Laureins). Weelde wat betreft keuzemogelijkheden voor die positie, want met Tom Van Hyfte loopt er bij Evergem 2020 ook een klepper op die positie. Maar Van Wynsberge is al jaren de smaakmaker bij ‘Sente’. Het is geen toeval dat Quinten De Muer de topschutter in de reeks is en dat heeft hij deels te danken aan een schitterende foerier als Frederik Van Wynsberge.”
“In de vuurlinie lijken Quinten De Muer (Sint-Laureins) en Jesse Brouwers (Evergem 2020) dan weer logische keuzes. De Muer zette zijn torinstinct nogmaals in de verf. 22 doelpunten, jawadde. En Jesse Brouwers is ook al een garantie op doelpunten. Naar mijn gevoel zijn die spelers ook complementair. De Muer is eerder een spits die goed positie kiest en op de loer ligt. Brouwers is dan weer een heel bezige bij als voetballer en zou de aandacht op De Muer wat doen verslappen. Ik heb gekozen voor een heel ervaren team, maar ‘k denk dat dit team niet binnen het budget van de gemiddelde tweedeprovincialer ligt.”
“Dan is het enkel nog zaak om de plaatsjes op de bank te verdelen. Tom Van Hyfte (Evergem 2020) kan daar als ‘back up’ van Frederik Van Wynsberge natuurlijk niet ontbreken. Van Hyfte is een rustpunt bij Evergem 2020 en is vooral een speler die weet wat ie kan en wat ie niet kan, doet ook de spelers rondom zich beter tot hun recht komen. Emmanuel Annor (SK Lovendegem) is het ideale breekijzer. Die maakt tien fouten per wedstrijd, maar haalt wel vaker de angel uit de aanval van de tegenstander. Vaak slaagt hij er ook nog in om het einde van de wedstrijd te halen zonder gele kaart. Verder voeg ik Josse Vekeman van Laarne-Kalken aan mijn selectie toe. Niet het type dat veel scoort, maar wel een jongen die na dertig minuten al in schuim en zweet staat, maar na negentig minuten nog met evenveel ‘grinta’ strijdt. Het is een type Dirk Kuijt. ‘Last but not least’ kies ik voor Anthony De Muer als tweede doelman. Noem het eerder een ‘life time achievement’. Anthony speelde dit jaar maar een vijftal wedstrijden voor ie geblesseerd uitviel, maar is de voorbije jaren toch een puntenpakker gebleken.”