Ook minivoetbalploegen tekenen bij het begin van het seizoen hun ambitie uit. Bij AZ’77 Maldegem was dat niet anders. Voor het eerst in jaren lonken de roodblauwen naar de play-offs en in het minivoetbal is het een ongeschreven regel dat je als eerstenationaler luidop droomt van de bekerfinale. Vroeger in een mythische tempel als het Tolhuis, nu al enkele jaren in Bourgoyen. Maldegem deed wat het moest doen en sloot de competitie af als vierde. Aan de Smissenhoek moest het na een propagandawedstrijd de duimen leggen voor Erwetegem, de latere kampioen. De beker dan maar zeker.
Toch, Maxime Pieters?
“Tja, waarom niet. Ik heb niet het gevoel dat er een uitgesproken favoriet is. Ik sluit me dus aan bij Senne Speliers en vind dat het een dubbeltje op zijn kant wordt.”
Ik vermoed dat je Deftinge al analyseerde…
“De ploegen hebben tegenwoordig nog nauwelijks geheimen voor elkaar. Wij kennen de tegenstander door en door. Stug, goede organisatie, groep die aan elkaar hangt en met Brecht Van De Wattijne een speler die op zijn eentje het verschil kan maken. En met Jeroen Schoukens hebben ze een ‘killer’ die elke ploeg wel wil. Wat mij betreft is Robin Desprets een sleutelpion. Goed op zijn lijn, zuiver in de opbouw en kan met een ‘patat’ uit de tweede lijn scoren. Maar ik kan over elke speler wel een sterk punt zeggen.”
Bourgoyen is quasi uitverkocht. Is zo’n volle zaal iets dat je doet groeien of verkrampen?
“Ik denk wel dat ik daar vrij goed mee om kan, maar het is natuurlijk een gegeven waar je in een finale niet om heen komt. Het benieuwt me wel hoe de wedstrijd zal verlopen. Ik vermoed dat het zo’n periode of twee eerder afwachtend zal zijn, maar van zodra een van de ploegen er beter voor staat, komt de wedstrijd wel los. Maar misschien verrast een van beide ploegen wel. In Maldegem ziet iedereen er wel naar uit en het leeft ook wel. Dat we toch meer dan 200 minivoetbalfans op de been brengen, is wel mooi vind ik. Twee jaar geleden kwamen we er met Nazareth dicht bij. Late gelijkmaker van Deftinge in de reguliere speeltijd en in de verlengingen slikken we twintig seconden voor het einde de gelijkmaker. Pijnlijk en ik geef toe dat ik wel hoop om sportieve revanche te nemen. De beker pakken zou de kers op de taart zijn.”