SVK Maldegem bouwt een feestje na de winst tegen FC Poesele. Foto RV.
1k
399
De naam Anthony Annicaert doet bij de voetbalkenners vast een belletje rinkelen. Vele jaren aan de slag bij Cercle Brugge, heel even bij Racing Genk. Later nog bij ‘den SK’ in Maldegem en ‘de Féce’ in Eeklo. Welnu, zoon Mauro, 16 pas, hielp Maldegem op weg naar het behoud. Met een kopbal was hij goed voor de 2-1 en daar genoot hij wel van.
“Ik ben niet de kopbalsterke spits, maar de voorzet van Tom Persan was zo op maat dat ik er eigenlijk maar mijn hoofd tegen moest. Het is mijn tweede doelpunt en dit is er toch eentje dat deugd deed. Niet dat we hier in het Maurice De Waelestadion panikeerden, maar we waren toch wat op zoek naar definitieve zekerheid over het behoud. Van uitbollen was er dus zeker ook geen sprake en de komende weken willen we nog een mooi slot aan het seizoen breien. Volgende week proberen we in Merendree ook te winnen tegen de ex-ploeg van onze coach en dat gaan we ook proberen doen tegen leider Destelbergen. Tegen Poesele begon de wedstrijd niet zo goed. Na een vijftal minuten benutten de bezoekers een vrije trap en we moesten meteen vol aan de bak. Het bleef bij wat halve kansjes, een paar schoten werden afgeblokt. Af en toe ging het fout bij de laatste pass. Maar halverwege de eerste helft kwam de gelijkmaker toch op het bord. Sander Willemarck, Lucas Van Haeverbeke en ik zorgden voor de voorbereiding en Fabrice Roels maakte het af. Fabrice was wel heel sterk gisteren. Hij won veel duels en zorgde voor rust in ons spel. Het voelt toch goed om definitief gered te zijn. Ik zie uit naar de komende wedstrijden en ook naar volgend seizoen.”