1k
392
Standaard Denderleeuw begon het seizoen als titelfavoriet en vervulde die met brio. Met nog twee speeldagen voor de boeg kroonden de jongens van Marijn Vanderheyden zich tot kampioen in tweede provinciale B. Vanderheyden gaf toe dat het een leuk feestje werd.
“In 2018 belandde ik bij deze club en toen was Denderleeuw een middenmoter in derde provinciale. De voorzitter stak het niet onder stoelen of banken dat hij hoopte om ooit nog in de hoogste provinciale reeks te spelen. En kijk, nu is het zover. Het resultaat van hard werken en het resultaat ook van een groep vrienden. Onze doelman, de assistent-trainer, de trainer van de doelmannen, de sportief verantwoordelijke en ga maar door, stuk voor stuk zijn het heel goede vrienden van mij en als je met je vrienden zo iets moois voor elkaar krijgt, smaakt dat wel naar meer. Ja, de titel pakken is toch een emotioneel moment. We namen de leiding op de eerste speeldag en gaven die niet meer af, maar de ontlading is er daarom niet minder om. Zaterdagavond kregen we te horen dat Laarne-Kalken een steekje liet vallen en dat dit ons de kans gaf om de kers op de taart te zetten. We wisten dat we niet op geschenken zouden moeten rekenen van KVV Schelde en het werd een hard bevochten, maar daarom niet minder gesmaakte zege. Bij de tegenstander speelde ene Mirando Goedgezelschap en die wou tegen zijn ex-ploeg natuurlijk maar al te graag stunten. Vooral ook omdat Serskamp-Schellebelle nog steeds naar een eindrondeticket lonkte. Je hoopt natuurlijk in zo’n beslissende wedstrijd champagnevoetbal op de mat te brengen, maar niks van dat. Krampachtigheid troef. Al waren we wel de betere ploeg en moest doelman Aron De Ras nauwelijks de handen uit de mouwen steken. We waren voor de rust twee keer dicht bij een doelpunt. In de eerste minuut al, maar toen kraakte Nicky Van Den Steen zijn schot en ook Jonathan Mayanda had de score kunnen openen, maar met zijn mindere linker slaagde hij daar niet in. Na de rust kon Louis Blankaert dan een assist van Yannick Wagner benutten en zo voelde je de titel al heel dichtbij komen. Toch bleef het nog spannend tot het laatste fluitsignaal. Er kwamen nog open kansen voor Blankaert en ook voor Ekanga Kungambolo, maar de bal wou er niet in. Het maakte de vreugde bij het laatste fluitsignaal nog intenser.”
Denderleeuw zet dus de stap naar eerste provinciale. Vanderheyden kijkt heel erg uit naar deze nieuwe uitdaging. “Het wordt leuk om derby’s tegen Sottegem, Denderhoutem en Borsbeke te spelen. We gaan ons niet meten met een kapitaalkrachtige ploeg als Borsbeke, maar willen ons een beetje spiegelen aan het Sottegem van dit seizoen. Een ploeg die toch het hele seizoen in de linkerkolom terug te vinden was. Een zevende of achtste plaats moet wel haalbaar zijn. Zeker omdat we de spelerskern in grote lijnen bij elkaar wisten te houden. Van de elf jongens die dit weekend aan de aftrap stonden, verlaat enkel Xander Wouters de club. Hij trekt naar Kester-Gooikt. We hebben zeker kwaliteit genoeg om een leuk seizoen te draaien. De Ras is een heel sterke doelman en met vijftien of zestien ‘clean sheets’ bewijzen we onze defensieve sterkte. Voetballen vermogen hebben we voldoende, maar we misten wat scorend vermogen. Onze jongens voorin zijn eerder jongens van de assist dan echte ‘killers’. We haalden enkele jonge spelers binnen en misschien zit er wel eentje tussen die in de toekomst de afwerker kan worden voor dit Denderleeuw.”