Voor het tweede jaar op rij werd Lorenzo Berwouts van Synergie Domino Oudenaarde gekroond tot ‘Minivoetballer van het Jaar’. Hij sprokkelde een pak meer punten bij elkaar dan Ossama Msili van Kassani Elsegem en dan Jonathan Ulens van Indulek Doltcini Erwetegem. Berwouts gaf toe dat het geen complete verrassing was dat hij voor een bisnummer zorgde.
“Stilletjes hoopte ik er wel op. Ik had dus wel het gevoel dat die tweede zege er zat aan te komen. Al was de tegenstand niet min. Ossama Msili was voor Kassani Elsegem een ‘game changer’ en Jonathan Ulens is dat al langer voor Erwetegem. Ik denk dat ik over het hele seizoen een goed niveau haalde en dat dit niet onopgemerkt bleef. Al besef ik dat ik nog heel wat werkpunten heb. Zo verlies ik soms wel wat energie door de discussie aan te gaan met de ref, maar het is sterker dan mezelf. Tegen Nazareth had ik zo’n dag waar ik nodeloos verhaal ging halen. Maar goed, de zege doet deugd en is toch een duidelijke vorm van erkenning uit het minivoetbalwereldje. Wat ik vind van de top tien? Daar kan ik wel mee leven. Drongen is een sterk collectief en zij pakten punten van elkaar af. Maxime Maes vijfde, Kevin Roeland zevende, Inaki Van Der Cruyssen achtste, het wijst op hun collectieve sterkte. Misschien had Lenn D’haene ook wel in die top tien gepast. Wij doen het met mijn eerste plaats en een vierde plaats voor Davy Joye. Mooi om met twee jongens van Oudenaarde in de top vier te staan, maar ook Lowie Pauwels, Thomas Vande Velde en Jesse Brouwers speelden hun rol in het verhaal. Het is een individuele titel, maar ik heb die ook te danken aan een sterk collectief.”