VV 9000 Gent komt ietwat versterkt uit de transferperiode. Foto RV.
1k
392
VV 9000 Gent passeerde dit seizoen nog niet vaak de revue op Kantine 11. Mea culpa mea culpa mea maxima culpa. Op zich wel stom, want VV 9000 Gent is al zeker geen doorsnee ploeg en Leo Maet al zeker geen doorsnee trainer. Met een bijzondere quote weet hij altijd wel wat kleur te geven. En nu VV 9000 Gent zich door een 3-2-zege tegen Excelsior Mariakerke wist te redden, was het hoog tijd voor een babbel met Leo Maet.
“De redding van VV Gent is sowieso al een klein mirakel. Je moet weten dat het bij VV Gent toch net iets anders loopt dan bij andere clubs. Premies delen we niet uit en we houden het bij één training per week. We proberen iedereen wel wat speelkansen te geven en zijn niet de club die pakweg tegen zijn spelers zegt dat ze niet op citytrip mogen met hun ‘madam’ of niet mogen fuiven in Slovenië. Dat zorgt er wel eens voor dat je op een zekere zondag maar twaalf of dertien spelers hebt en een 36-jarige speler moet opstellen die wel al zaalvoetbal speelde, maar nog nooit eerder een wedstrijd veldvoetbal. Grappig als die dan zegt dat die ballen zo groot zijn. Voor alle duidelijkheid: die man deed het prima. Maar dat alles zorgt en zorgde er toch voor dat operatie redding niet zo vanzelfsprekend is. Zeker niet als je na speeldag tien met vier punten troosteloos laatste staat. Maar we zijn blijven knokken voor elke lap grond en raakten zo beetje bij beetje uit het degradatiemoeras. Mijn spelers hadden me intussen ingefluisterd dat ik de tegenstanders niet nodeloos hoefde te prikkelen met stevige teksten op onze sociale media. We raakten toch min of meer op toerental en raakten wat weg uit het degradatiemoeras. Maar helemaal gerust was ik er niet op. Helemaal gerust waren we er niet op. Het programma in het slot van de competitie was best pittig en iedereen had het gevoel dat we ons in Mariakerke moesten verzekeren van het behoud. Net als enkele spelers had ik niet zo’n goede herinneringen aan het afscheid bij dat Merelbeke en dat zorgde er wel voor dat het bij ons zo’n beetje de wedstrijd van de eeuw was.”
En die wedstrijd wist 9000 Gent tot een goed einde te brengen. Maet gaf toe dat het niet vanzelfsprekend was.
“Vooral in de eerste helft was het niet duidelijk naar welke kant het dubbeltje zou vallen. Die eerste helft verliep evenwichtig, maar we trokken wel met een 1-2-achterstand de rust in. Niet toevallig scoorden Davy Versprille en Mauro Van Eyck. Twee van de betere spelers in de reeks en elk scoorden ze een wereldgoal. Wij hadden de pech dat een bal op het kader belanden. Na de rust was het toch zaak om een tandje bij te steken. Dat hebben we ook gedaan en op enkele minuten tijd kantelde de wedstrijd in ons voordeel. Jef Pauwels en Stijn Hoebeke zorgden voor de doelpunten bij de ommekeer. Met een 3-2 op het bord bleef het spannend, maar wij waren de rest van de wedstrijd de betere ploeg. Omdat nog drie pogingen van ons op het kader belandden, bleef het wel spannend tot het slot. Maar we hielden onze bonus vast en spelen ook volgend seizoen in derde provinciale.”