1k
392
In vierde provinciale A was de derby tussen VVE Hansbeke B en VV Zomergem er wel eentje waar reikhalzend naar uitgekeken werd. Hansbeke B haalde het en de 3-2-zege deed de ploeg wel deugd. Aanvoerder Jordy Lescrauwaet was in ieder geval heel tevreden na de wedstrijden.
“Het was om meerdere redenen wel een bijzondere wedstrijd. De belangrijkste reden was misschien wel dat wij vonden dat we wat onder onze waarde geklasseerd staan. Qua spelpeil zat het de voorbije maanden wel goed, maar we vergaten onszelf vaak te belonen. Tegen ploegen als Donk, Vinderhoute en Dampoort beten we in het zand, maar had ik wel het gevoel dat we een puntje verdienden. Het was ook bijzonder omdat doelman Roy De Volder tegen broer Jarne speelde en we hier met Emiel Beirnaert en Emile Carton toch twee ex-spelers van dat Zomergem in de ploeg hebben. Zij zetten ook wel iedereen op scherp en gaven ons wat info over de spelers. Het terrein lag er heel slecht bij en ik had toch het gevoel dat dit in ons voordeel speelde. Wij spelen heel vaak op natuurgras, terwijl Zomergem nu toch al enige tijd op kunstgras speelde en toch wat moest aanpassen. Wij klommen in deze derby op voorsprong via Thibault De Vos, maar een aangevochten strafschop liet Zomergem toe om gelijk te stemmen. We hadden hen voordien eigenlijk goed opgevangen. Jarne Devolder pakt vaak uit met lange ballen, maar Jerome Verstraete en ik wisten daar wel raad mee. Na de rust haalden we dan onze slag thuis. Via een afstandsschot van Mathias De Vreese klommen we op voorsprong en na de 3-1 van Thibault De Vos was zo’n beetje de doodsteek. Toch zou Hansbeke B Hansbeke B niet zijn als we het toch weer niet spannend maakten. Zomergem kon vooral via de flanken wel voor dreiging zorgen. Enkele minuten voor het laatste fluitsignaal kwam de aansluitingstreffer op het bord en zo werd het toch nog bibberen tot op het laatst. En omdat de ref de wedstrijd ook niet altijd goed aanvoelde, wist je maar nooit. De zege deed in ieder geval deugd. Ik heb toch wel het gevoel dat we met dit Hansbeke naar de top vijf mogen mikken of toch minstens aanleunen bij die top vijf.”