Jean-Marie Alexander hoopt dat Sint-Denijs weg blijft uit de gevarenzone. Foto Dominique Lampo.
1k
392
Hoogconjunctuur bij Sint-Denijs. In het seizoen 2019-2020 kroonde het zich na 25 speeldagen tot kampioen in derde provinciale B. Coach Jean-Marie Alexander kwam in tweede provinciale aan boord en hij mocht twee jaar op rij een promotie vieren. Sint-Denijs speelt daardoor volgend seizoen in derde nationale. Hoef het gezegd dat Alexander uit kijkt naar het voetbal op een hoger niveau?
“De promotie van tweede naar eerste provinciale was al onverhoopt. We mikten in die hoogste provinciale reeks naar een zorgeloos seizoen. Veel versterkingen werden niet binnen gehaald. Jordi De Jonghe als doelman en Malick Gaye als centrale verdediger. Begin november werden we tot onze grote verbazing leider en op het einde van het seizoen bleek enkel Borsbeke sterker. Doordat zij geen licentie hadden, mogen wij de stap naar derde klasse zette. Maar we haalden toch 54 punten in 28 wedstrijden en onverdiend is onze promotie niet.”
Wellicht was het de bedoeling om de spelerskern intact te houden. In grote lijnen slaagden jullie daar wel in. Al verliezen jullie met Birgen Martens en Halewijn Schoonjans twee basispionnen en niet van de minste.
“Ja, elk op hun manier waren ze wel belangrijk voor onze ploeg. Birgen Martens was in eerste provinciale een topper en zou dat ook in derde klasse zijn, maar zijn lichaam zei ‘neen’ en Birgen luisterde dan ook naar zijn lichaam. Als club moet je dit dan ook respecteren. Voor hem is het mooi dat hij zijn mooie loopbaan kan afsluiten met een titel. Ook Halewijn Schoonjans houden was niet haalbaar. Bij Lochristi is zijn pa de voorzitter en hij wou bij de ploeg van coach Dwight Waeytens en vooral bij de ploeg van zijn pa spelen. Ook hier kan je enkel respect voor hebben. Door zijn vertrek boeten we aan scorend vermogen in, maar we verliezen onze ‘feestkapitein’. Jammer is dat.”
Nog enkele spelers verlieten de club, maar ik vermoed dat de focus vooral lag op het vervangen van die jongens.
“Acht jongens verlieten de club en we begroeten over enkele weken acht nieuwe gezichten. Elk van hen mag het seizoen toch met enige ambitie aanvatten. Met Michiel Van Lerbeirghe striken we een speler die de rol van Schoonjans over kan nemen. Hij heeft door zijn doelpunten en zijn assists wel een goed seizoen achter de rug en ik verwacht wel iets van hem. Arno De Keyser (Mariakerke) en Lander Dupont (SK Lovendegem) keerden terug naar de oude stal. Lander koos vorig seizoen voor Lovendegem omdat hij het niet langer zag zitten om in de verdediging te spelen. Nu maakte ik met hem de afspraak dat hij op die positie enkel een ‘back up’ is. Met de komst van Sander Van De Velde ben ik wel bij. Hij maakt de overstap van LS Merendree en koppelt power aan een goede traptechniek. Bram Vlerick zat dit seizoen bij FC Latem ietwat op een dwaalspoor, maar liet een jaar eerder toch mooie dingen zien in eerste provinciale. Hem heb ik er ook graag bij. Verder vulden we de spelerskern aan met beloftevolle jongens. Josse De Ridder (KV Kortrijk), Liam Kielemoes (RC Gent) en Jente Velleman (SC Dikkelvenne) genoten hun jeugdopleiding op een mooi niveau en kunnen ook aanwinsten worden.”
Je zal hoe dan ook moeten opboksen tegen teams met heel ervaren spelers. Zijn jullie er klaar voor?
“We maakten de voorbije jaren individueel en als ploeg progressie. Ik besef dat ook daar een einde aan komt, maar we gaan vooral genieten van dit avontuur en misschien brengt ons dit verder dan iedereen denkt. Het wordt keihard werken om ons verzekeren van het behoud. Ook voor mij als coach wordt het zaak om me zo goed mogelijk over de tegenstander te informeren. Al zullen we onze eigenheid niet verloochenen. En een gemiste start hoeft niet dramatisch te zijn. Eendracht Aalter bewees dat er in deze reeks veel mogelijk is.”