Ilyas El Malqui kijkt uit naar de topper in Erwetegem. Foto Dieter Ros.
1k
392
Super Friday in het minivoetbal komt er aan. Iedereen op het puntje van de stoel voor Erwetegem-Elsegem. Kan het anders? Twee ambitieuze ploegen met aan weerszijden kwaliteit in overvloed. Bij de bezoekers is Ilias El Malqui al jaren een topper in eerste nationale. Technisch sterk uiteraard, voelt goed de ruimtes aan, weet het spel te bevriezen als het moet of het tempo op te schroeven als dat noodzakelijk blijkt. Ilias is net als broer Nour-Eddine dan ook volledig in de ban van het spelletje. Uiteraard kijkt hij reikhalzend uit naar de topper van morgen.
“Natuurlijk, voor zo’n wedstrijden doe je het. Ik speel graag voetbal, maar minivoetbal nog stukken liever. In Elsegem speel ik natuurlijk met een mooie verzameling toppers, maar ook tijdens de week kan je me op dagen dat we niet trainen met Tielt ergens vinden op een minivoetbalveld. Ik speel bij ploegen in vier kernen en er zijn dan ook weinig dagen waarop ik niet ergens een wedstrijdje speel. En in de zomer speel ik ook heel wat toernooitjes. Maar zo’n wedstrijd tegen Erwetegem is natuurlijk heel bijzonder. Dat is zo’n wedstrijd die bij de eindafrekening heel zwaar kan doorwegen en iedereen zal wel op scherp staan voor deze wedstrijd. Wij legden tot nog toe een vlekkeloos parcours af. Zonder kleerscheuren door de beker, 9 op 9 in de competitie. Toch mogen we ons niet blind staren op die 9 op 9. We zullen ons niveau nog moeten opkrikken, vooral qua efficiëntie moeten we nog beter kunnen. Al heb ik het gevoel dat we nog sterker zijn dan vorig jaar. Lenn en Inaki vinden elkaar toch blindelings en met mij erbij lijkt de ploeg toch een beetje op die van Drongen twee jaar geleden. Maar de ploeg is sowieso goed uitgebalanceerd en dat is een groot stuk de verdienste van Yves Dhaene. Hij heeft wel een neus voor spelers die op het hoogste niveau hun mannetje kunnen staan. Bram Verhavert bleek vorig jaar een aanwinst en hebben we te danken aan Yves. Dit jaar voegde hij Michael Labarque toe aan onze kern. Michael speelde in vierde nationale, maar Yves was ervan overtuigd dat hij het niveau aan kan. Week na week wordt hij beter en hij doet het uitstekend. We willen dit jaar een prijs pakken en in het minivoetbal kan je je geen zwakke schakels permitteren. Erwetegem is misschien wel opnieuw de topfavoriet, maar wij willen hen het vuur aan de schenen leggen. Misschien komt die wedstrijd net iets te vroeg voor ons, want met broer Nour-Eddine erbij winnen we nog aan balvastheid en vista. Erwetegem is in de breedte een sterk geheel, maar vooral Lorenzo Vanhoolandt is een speler waar ik veel bewondering voor heb. De verdiende ‘Minivoetballer van het Jaar’ wat mij betreft. Sterk duo met Jonathan Ulens, maar misschien net iets completer dan zijn spitsbroeder. Snel, wendbaar, geslepen, efficiënt. We beseffen in Elsegem dat we top zullen moeten zijn om de punten te pakken aan de Smissenhoek, maar zijn er klaar voor. Ik denk dat het spannend wordt tot het laatste fluitsignaal en dat details zullen beslissen over winst en verlies. Ik werd al kampioen met Drongen, maar bekerwinst zou ik graag aan mijn palmares toevoegen.”