Hannes Van der Bruggen hoopt met Cercle play-off 1 te halen. Foto Dominique Lampo.
1k
426
Kantine 11 heeft een boontje voor het voetbal in de provinciale reeksen. Het gras ruiken, de tackles voelen, de opspattende modder trotseren… Part of het job. Maar Kantine 11 maakt net zo graag een rendez-vous met een topsporter, een trainer op een hoger niveau, een ref, een verzorger of mensen die hun rol spelen in het voetbalwereldje. Zondag was het een topdag voor Hannes Van der Bruggen. De 30-jarige middenvelder ging met Cercle winnen bij ex-club AA Gent en hoopt zondag tegen Club Brugge voor een bisnummer te zorgen. Twee dagen na de winst krijgen we natuurlijk een tevreden Hans Van Der Brugge voor onze blocnote.
“Dat kan haast niet anders na zo’n deugddoende overwinning in Gent. Een ietwat onverhoopte overwinning en zeker als je halverwege de eerste helft met tien verder moet. Maar finaal bleken twee ballen binnen het kader voldoende om de volle buit te pakken. Het is onze verdienste om de ruimtes goed dicht te lopen in de tweede helft. Al te veel euforie is niet op zijn plaats. We speelden zeker niet onze beste wedstrijd, al maakte het onze wedstrijdmentaliteit veel goed.”
Doet een overwinning in Gent je nog iets?
“Toch wel, ‘k voel dat de supporters me nog niet vergeten zijn. Er weerklonk ook applaus van een deel van de Gentse aanhang na mijn vervanging in de toegevoegde tijd en ik kreeg ook wel felicitaties van supporters van Gent via SMS.”
Kan je dat dan zien als een soort sportieve revanche, want Gent begeleidde je wel naar de uitgang?
“Zo zie ik het niet, maar het is wel zo dat Gent op zeker ogenblik met Adrien Trebel een ander profiel in gedachten had. Anderlecht haalde uiteindelijk Trebel voor de neus van Gent weg. De club trok toen op stage naar Perpignan en toen kregen Brian Van Den Bussche en ik te horen dat we onze koffers niet hoefden te pakken. Uiteindelijk kwam Birger Verstraete in het vizier en verkaste ik naar Kortrijk.”
Leeft de derby meer dan anders?
“Ja, toch wel. Enerzijds omdat spelers als pakweg Edgaras Utkus en Jesper Daaland het belang van deze wedstrijd maar al te goed kennen en ook omdat coach Miron Muslic ons wel op scherp zal zetten, maar anderzijds ook omdat de wedstrijd een stuk belangrijker is dan de voorbije jaren. Toen knokten we voor plaats acht of negen. Nu zitten we volop in de race voor play-off 1. En daags voor de derby zullen onze supporters met Bengaals vuur en gezangen al voor wat derbysfeer zorgen.”
Wat is de verdienste van Miron Muslic in het succesverhaal van De Vereniging?
“Dat aandeel valt natuurlijk niet te onderschatten. Soms krijgen we als team ook wel kritiek. Dat we geen mooi voetbal brengen, dat het gestoeld is op toeval, maar dat is het niet. Natuurlijk is het zalig om voorin een spits als Kevin Denkey te hebben. Naar mijn gevoel toch de beste spits in de Jupiler Pro League. Maar een van de sterke punten van onze coach is dat hij voor duidelijkheid zorgt. Je weet heel goed wat hij verlangt en waar hij naar toe wil. Hij kan ook wel als ‘people manager’ bestempeld worden, weet jongens die er buiten vallen bij het verhaal te betrekken. En onderschat onze ploeg niet. Met Warleson hebben we een van de betere doelmannen in de reeks in huis. Pakte punten in Mechelen, was matchwinnaar in de heenwedstrijd tegen het andere Brugge en was ook dit weekend top. Spelers als Felix Lemarechal, Boris Popovic en Leandro Lopes overstijgen naar mijn gevoel toch het gemiddelde niveau in deze reeks. We staan echt niet toevallig zo hoog.”
Hoe zien de laatste 24 uur er uit voor de derby?
“We trainen om twaalf uur en na die training trekken we op hotel. In het schema staat om 23 uur ‘lights out’, maar daar zit wat marge op. Ik ben niet zo’n zenuwachtig type en slaap meestal wel vlot in. Rond acht uur, half negen staan we op en dan is het de bedoeling om bij het ontbijt toch wat koolhydraten in te nemen. Een half uur voor de wedstrijd voel je dan wel wat gezonde stress.”
Ben je bijgelovig, heb je een vast ritueel?
“Neen, niet echt, al stop ik twee dagen voor een wedstrijd aan het wegrestaurant in Drongen en daar drink ik een cappuccino. Het begon toen ik een goede wedstrijd speelde twee dagen na zo’n cappuccino en dan ben ik het zo’n beetje blijven doen.”
Je bent natuurlijk blij dat je in Gent niet je tiende gele kaart pakte.
“Ja, dat zeker. Al vind ik dat ik dit jaar een aantal kaarten kreeg waarbij ik toch mijn bedenkingen maakte. Op RWDM was ik kwaad op mezelf omdat ik balverlies leed en de ref dacht dat ik kritiek had op zijn leiding. Dit seizoen heb ik eigenlijk nog geen enkele keren de enkels van een andere speler betokkeld.”
Ben je iemand die het voetbal op de voet volgt?
“Zeker niet obsessief. Er gaat niks boven een goede samenvatting. Maar dit weekend was ik met zoontje Fons (vier maanden oud) alleen thuis en heb ik flarden gezien van Standard -Leuven, Club Brugge-Eupen en Zulte Waregem-Lommel.”
Kijk je dan met het oog op de wedstrijd die er aan komt?
“Af en toe wel, maar Club speelde dit weekend zonder Van Aken en Thiago en op dat vlak viel er niet zo veel op te steken.”
Stel dat jullie play-off 1 halen, wat wordt daar dan het doel?
“In eerste instantie er van genieten. Ook dan blijft het zaak om er week na week te staan.”
Indien het play-off 2 wordt zal de ontgoocheling groot zijn.
“Dat klopt, we willen echt wel dat toetje met extra wedstrijden tegen Antwerp, Union, Anderlecht, noem maar op. Maar de kans dat Antwerp of Club de beker wint is vrij groot en als zij ook top vier halen mag de winnaar van play-off 2 ook Europa in. Ook dan zullen we nog een doel hebben, maar natuurlijk spreken wedstrijden tegen ploegen als Sint-Truiden en Westerlo minder tot de verbeelding.”
Word je in het voetbalwereldje voldoende naar waarde geschat?
“Eerst en vooral: ik ben niet de meest spectaculaire voetballer. Maar ik denk dat ik wel mijn mannetje weet te staan en als je als ploeg dan zo’n goede resultaten neer zet, komt die waardering er wel. Van de supporters is die waardering er ook wel en ook van Cercle als vereniging. Ik denk trouwens dat Cercle een speler met mijn profiel wat nodig heeft. Ik ben iemand die verbaal wel aanwezig is, zaken stuurt en in een jonge ploeg als de onze is dat wel nodig. Ik neem ook wel die rol wat op mij om jonge spelers wat wegwijs te maken. Jonas Lietaert is zo’n speler. Heel veel talent, 19 pas, maar het helpt zo’n speler wel als je die wat stuurt. Ik geloof heel erg in hem, er wacht hem nog een mooie toekomst.”
Je ziet voetballers of wielrenners wel vaker met een blitse bolide of dure merkenkledij. Heb jij zo iets als een ‘guilty pleasure’.
“Neen, een autofreak ben ik niet. Ik kan wel genieten van een lekker etentje, op dat vlak ben ik wel Bourgondiër. Voor mijn Giant koersfiets legde ik wat geld uit, al valt ook dit wel mee. Ja, ik ben wel een wielerfan en houd er wel van om wat te fietsen. Maar tijdens het seizoen komt dat er natuurlijk zelden van. Maar Herzele is zo’n beetje de poort van de Vlaamse Ardennen en een tripje naar de Muur of de Valkenberg is niet zo ver.”
Schuilt er een trainer in Hannes Van der Bruggen?
“Ik denk het niet, maar zeg nooit nooit. Ik denk dat ik wel bepaalde kwaliteiten heb om die rol te vervullen, maar als coach kom je vaker in conflictsituaties en ik weet niet of dat me ligt.”
Ben je binnen de groep een leidersfiguur?
“Op het veld eerder wel. Dan probeer ik voor passie en energie te zorgen. Maar naast het veld helemaal niet. Daar probeer ik eerder de speler te zijn die iedereen op zijn gemakt stelt. Met Alan Minda ga ik wel vaker in dialoog om die jongen zich goed te laten voelen. De sfeer in de groep is ook wel een sterk punt bij ons. Zo kan ik de humor van Christiaan Ravych wel smaken en is Senna Miangue wel iemand die met wat muziek of iets anders voor de juiste ‘vibes’ kan zorgen in de kleedkamer. Ja, ook sfeer is een sterk punt bij Cercle.”