Zeveren Sportief kwam op de eerste speeldag niet verder dan een 2-2-gelijkspelletje bij VK Watervliet. Het team van coach Maikel Van Parijs trok met gemengde gevoelens huiswaarts. Hannes De Spiegelaere balanceerde ook tussen tevredenheid en ontgoocheling.
“We wisten niet goed wat we mochten verwachten van Watervliet. Bij de polderploeg was Cedric Pauwels niet voldoende fit om aan de aftrap te komen en dat speelde naar mijn gevoel toch in onze kaart. Watervliet kon me niet echt bekoren, al keken we bij de rust tegen een 1-0-achterstand aan. In de voorbereiding scoorden we moeilijk en die lijn trok zich in Watervliet wat door. Na de rust vonden we dan beter de vrije man. De gelijkmaker kwam halverwege de tweede helft op het bord en na een knappe actie van Liam Flachet bracht Sébastien Giannaros ons op voorsprong. Met nog enkele minuten op de klok moet je zo’n resultaat vast kunnen houden en dan is het toch wat zuur dat je maar gelijk speelt. Al voeg ik er onmiddellijk aan toe dat doelman Dwight Van Parys enkele minuten voordien met een schitterende redding Watervliet al van het tweede doelpunt hield. Je kan het resultaat dan billijk noemen. Tegen Lochristi gaan we opnieuw van start met de bedoeling om de drie punten te pakken. Totaal onbekende tegenstander voor ons. Ik heb het gevoel dat de spelerskern van dit jaar toch een stuk sterker is. In de breedte zijn we in ieder geval beter gewapend. Maar duidelijk is dat we in een sterke reeks zitten. Ploegen als Eeklo, Sint-Laureins en Maldegem hebben een pak meer kwaliteit in huis. Het zal nog moeten blijken of we bovenin kunnen meedraaien. Toch vind ik dat we naar de top vijf moeten durven mikken, maar ik vermoed dat mijn coach daar een andere mening over heeft. Er bestaat zo iets als een thuisreputatie van Zeveren en die willen we opnieuw wat nieuw leven inblazen.”