Guillaume Meulebrouck weet dat er ondanks de overwinning nog werk aan de winkel is bij Maldegem. Foto Dominique Lampo.
1k
399
De eerste wedstrijd op het kunstgrasveld was ook goed voor een eerste overwinning voor SVK Maldegem. Lochristi verliet het Maurice de Waelestadion met een 5-3-nederlaag. Guillaume Meulebrouck stond voor het eerst sinds zijn spierblessure aan de aftrap. Hij genoot van de zege, maar weet dat alle kopzorgen nog niet verdwenen zijn uit het Maurice de Waelestadion.
“De opluchting over het resultaat was groot, maar laat ons zwijgen over het spelpeil. Vooral in de tweede helft was dat dramatisch. Ik vind dat we in de eerste helft wel een degelijk niveau haalden. We probeerden verzorgd op te bouwen en op het kunstgrasveld lukte dit toch net iets beter dan op het B-veld. Via Sam Janssens klommen we dan ook meer dan verdiend op voorsprong. Net voor de rust kan Jelte De Coninck dan via een strafschop voor de 2-0 zorgen, maar via het been van de doelman belandde zijn trap op de lat. Dat zorgde ervoor dat we niet met het beste gevoel richting kleedkamer vertrokken.”
Na de rust werden de supporters getrakteerd op zeven extra doelpunten. Meulebroeck weet dat het toch een helft was om vlug te vergeten.
“In de eerste helft had Lochristi enkel voor dreiging gezorgd bij een vrije trap. We hadden dus wel het gevoel dat we de puntjes thuis zouden houden. Er was behoorlijk veel volk en met een driepunter zouden we onze supporters zeker een plezier doen. We hielden de puntjes thuis, maar vrolijker werden we eigenlijk niet van die tweede helft. Jelte De Coninck krulde na enkele minuten een hoekschop rechtstreeks in doel en dan hoopten we vertrokken te zijn. Niet dus. Na de aansluitingstreffer voelde je dat er angst in de ploeg sloop en we heel slordig speelden. Lochristi rook bloed en stelde gelijk. Het werd een dubbeltje op zijn kant en wij hadden het geluk dit keer aan onze zijde. We scoorden nogmaals via een Olympisch doelpunt en via een afgeweken vrije trap en zo viel het muntje met wat geluk voor ons naar de goede kant. Maar we slikken uiteindelijk toch drie doelpunten en dat tegen de voorlaatste in de stand. Ik vermoed dat onze coach na de wedstrijd met gemengde gevoelens zat. Enerzijds was er tevredenheid over de drie punten, anderzijds heeft hij veel stof om morgenavond over na te kaarten.”
Op zoek naar lichtpunten dan maar en zo wist Meulebrouck er ook wel enkele op te sommen.
“Ik onthoud vooral de invalbeurt van Lucas Van Haeverbeke. Hij bracht er toch weer wat ‘schwung’ in. Verder vind ik dat Sam Janssens en Sander Willemarck wel op een degelijke wedstrijd mogen terugblikken. Zelf ben ik tevreden dat ik nog eens aan de aftrap kwam. Ik mis natuurlijk nog wat ritme, maar het deed wel deugd om opnieuw te spelen. We blijven na deze zege op de tiende plaats hangen. We moeten nederig blijven, want er blijft veel werk aan de winkel en over het klassement moeten we nu niet te veel praten.”