Fraaie 2-4-winst voor Sint-Denijs op het veld van Blankenberge en daarbij had Gijs De Smet zijn verdiensten. Hij nam drie van de vier doelpunten voor zijn rekening en genoot wel van zijn persoonlijk aandeel na een periode waarin hij wat van de radar verdween.
“Ik wist dat de overstap van tweedeprovincialer Zaffelare naar Sint-Denijs niet zo vanzelfsprekend zou zijn. Uiteindelijk ging ik twee niveaus hoger spelen. In het seizoenbegin viel ik vaak naast de selectie en kon ik enkel hard proberen werken om toch speelkansen te kregen. Tegen Drongen maakte ik na een invalbeurt mijn eerste doelpunt. Dit weekend was het pas mijn tweede plaatsje in de basiself en dan doet het natuurlijk deugd als je je ploeg met een hattrick aan een driepunter kan helpen. Een doelpunt met links, een doelpunt met rechts en een kopbaldoelpunt. In de eerste helft was Blankenberge een tikkeltje beter. Halverwege de eerste helft klommen zijn op voorsprong, maar een inworp van ons leidde een rommelige fase voor het doel van Blankenberge in en ik kon de gelijkmaker aantekenen. Geen beauty, maar dat kon me niet deren. Op slag van rust kwam de kustploeg opnieuw op voorsprong, maar bij de rust had ik toch het gevoel dat we daar iets gingen rapen. En het helpt dan natuurlijk als je meteen na de rust weet te scoren. Met een kopbal bracht ik ons even later op voorsprong en dan was het zaak om die voorsprong vast te houden. Daar slaagden we in en een snedige counter via Lofti Hajjab werd het finaal 2-4. Die overwinning zorgt ervoor dat we oprukken naar de negende plaats. De subtop is niet zo veraf, maar we zijn nog niet aan dagdromen toe. Het behoud is de prioriteit. Sint-Denijs zal het hoe dan ook vooral van de strijdlust moeten hebben om niet in vieze papieren te raken.”