In de West-Vlaamse eerste provinciale verdiende het duel tussen FC Meulebeke en Excelsior Zedelgem het etiket ‘kelderkraker’. Mackim Joos, speler van Zedelgem, was geschorst en zag zijn ploeg vanuit de tribune vlot de maat nemen van Meulebeke.
“Je kan er niet om heen dat je na vijf verliespartijen wel snakt naar een driepunter. Maar we konden die povere oogst ook wel wat kaderen omdat we een heel zwaar programma achter de rug hebben. We speelden al tegen titelkandidaten als Bredene en Rumbeke en tegen revelaties als Varsenare en Diksmuide. Tegen Ardooie hadden we wel op de puntjes gehoopt, maar toen gaven we niet thuis. Nooit is er twijfel in de groep geslopen, dit Zedelgem is geen degradatiekandidaat. Toch had ik het gevoel dat we in Meulebeke wat met het mes tegen de keel speelden. Winnen was haast een ‘must’, ook al omdat Meulebeke door allerlei blessures zwaar gehavend was. In de eerste helft verliep de wedstrijd eerder evenwichtig. Wij waren evenwel iets dreigender en via Nordin Behaegel klommen we net voor de rust op voorsprong. Na de rust zorgde Oliver Desitter snel voor een tweede doelpunt en dan kregen we wel het gevoel dat de buit binnen was. Meulebeke was met voorsprong de zwakste ploeg waartegen we speelden en zij maakten dan ook niet echt een vuist. Die blessurelast speelt hen duidelijk parten. Halverwege de tweede helft scoren we dan een derde keer en lag de weg naar de zege breed open. We laten de rode lantaarn nu over aan FC Meulebeke en delen de voorlaatste plaats met ploegen als Dottignies, Moen en Ardooie. Ik ben er evenwel van overtuigd dat we de komende weken beetje bij beetje weg sluipen uit de gevarenzone en de aansluiting met de middenmoot wel zullen vinden.”