De vrouwen van de Genste pakten dit weekend na de titel ook de dubbel. Foto Dominique Lampo.
1k
392
De vrouwen van Gentse gingen na de titel ook met de beker lopen. Eén week na de gewonnen titelmatch tegen Leuven Aquatics stonden beide teams opnieuw tegenover elkaar in de finale van de Beker van België in Aalst. Het liep heel wat stroever voor de Gentse dames, maar finaal haalden zij toch de beker “Hugo Rasschaert” naar Gent. Het werd 10-9. Het is de zesde keer dat de Gentse de dubbel pakt.
De hoogdagen volgen elkaar snel op in het waterpolo. Vorig weekend was de Gentse nog aan het feesten en dit weekend stond er alweer een finale op de affiche. Die van de beker van België in Aalst. De tegenstander voor deze keer… de dames van Leuven Aquatics! Je kon dus verwachten dat zij heel gemotiveerd naar Aalst zouden afreizen om er te kampen tegen de kersverse kampioen. En bij Gent was er toch een beetje vrees voor decompressie. Toch was het KGZV dat de score kon openen. Janne Laton deed dat vanop penalty, 1-0. Even later een licht toegekende uitsluiting voor Amber Vermaesen en de 1-1 kwam op het scorebord. De Gentse was niet van slag en scoorde in de eerste periode nog twee keer. Eerst vanop een numeriek overwicht via Janne Laton, daarna nog eentje via Leen Baudonck.
Bij de start van de tweede periode kon Steffi Rijckaert al snel de 4-1 scoren. De Gentse supporters dachten dan al aan de 8-1tussenstand van tijdens de titelmatch, maar niks was minder waar. De motor sputterde plots. Op 2 minuten tijd stonden de bordjes plots gelijk, 4-4. Gesteund door een luidruchtige supportersclan rechtte de Gentse de rug. Kapitein Janne Laton nam haar verantwoordelijkheid, en even later kwam Laura Vandaele heel mooi vanonder de verdedigende druk van Leuven uit en stond het 6-4.
Gentse startte ook goed in de derde periode en het was opnieuw Laura Vandaele die scoorde, 7-4. Maar Leuven kon profiteren van de foutjes die de Gentse bij momenten maakte en van enkele betwistbare beslissingen van de wedstrijdleiding. Vanop man-meer scoorde Leuven in de linker bovenhoek, 7-5. En kort daarop was het verschil weer maar 1 doelpunt meer 7-6. De ervaring van Steffi Rijckaert hielp KGZV dan wat vooruit, 8-6, maar kort daarop kreeg Ryckaert ook haar derde fout aangewreven. Zorgen voor coach Van Peteghem, die ook Sam De Caluwe met twee fouten zag staan.
De vierde periode startte met twee foutjes van de Gentse. Sylvie Den Blauwen kreeg een uitsluiting, zonder gevolg, en na een foutje van Janne Laton kan Leuven scoren vanop penalty. Meteen ook de tweede fout voor de Gentse aanvoerster. Die scoorde zelf vanop man-meer de 9-7, tot grote vreugde van de Gentse supporters. Maar die zien dan weer dat Leuven het nog niet opgeeft. Een identieke man-meer werd weer in de laatste seconde van de strafperiode afgewerkt in dezelfde linker bovenhoek. 9-8. Leuven kreeg dan een man-meer maar deed daar niets mee. Dan maar vanop time-out dacht de Leuvense coach ad-interim, en dat lukte: 9-9 op 3 minuten voor het einde van de wedstrijd. Wat volgde was een echte zenuwslag. Leuven rook bloed en drong Gentse terug, zonder succes. De Gentse coach Patrick Van Peteghem nam een time-out, maar die leverde niets op. Ook een man-meer voor de Gentse werd niet afgewerkt, dankzij een sterk keepende Leuvense doelvrouw. Kort daarop nam Leen Baudonck haar “moment de gloire”. Ze onderschepte de bal iets voorbij de helft van het bad en ging solo op de Leuvense doelvrouw af, 10-9 met nog 1’57 op de klok. Leuven zette dan alles op alles, met zelfs de doelvrouw die mee kwam om te shotten, maar de Gentse onderschepte haar shot op 19” van het einde. Uitspelen zou je dan denken, maar de Gentse doelvrouw Lois Laton zag Leen Baudonck vooraan liggen met een leeg doel. Er vertrok een lange bal die net niet tot bij Leen kwam, de Gentse supporters hielden hun hart vast, coach Patrick beet bijna een stuk uit zijn tactisch bord, maar de actie blijft zonder gevolgen. Gentse blijft in die slotfase overeind en wint opnieuw de dubbel. Op basis van de wedstrijd zeker een verdiende zege, maar de ontlading bij het laatste fluitsignaal was toch zeer groot. De Gentse dames bevestigen hun goede vorm en mogen zich opnieuw de beste vrouwenploeg van België noemen.