Excelsior Donk bouwt een feestje na de zege in Middelburg. Foto RV.
1k
399
Maar liefst 23 wedstrijdballen werden er geschonken voor het burenduel tussen Akkers Middelburg en Excelsior Donk. Na het laatste fluitsignaal van ref Tom Covemaeker mochten de spelers van Donk een feestje bouwen in het Burgemeester Van Pouckestadion. De piepjonge ploeg van Wesley Van Daele haalde het met 1-2. Middenvelder Davide De Prée genoot na afloop.
“We hadden zeker iets recht te zetten na de zware 0-4-nederlaag tegen VV Zomergem. Die hadden we ook wat aan onszelf te danken, want tegen de Mickeys begonnen we heel slap aan de wedstrijd en nadien leken we niet bij machte om die gemiste start recht te zetten. We waren er op gebrand om iets te pakken aan de Schorreweg. Het zorgde ervoor dat het naar mijn gevoel een heel genietbare wedstrijd werd en als speler van Donk is het natuurlijk schitterend als je de buren een peer kan stoven. Coach Wesley Van Daele had in ieder geval iedereen op scherp gezet en ik vond dat wij eigenlijk iets beter uit de startblokken kwamen. Middelburg zorgde wel voor wat dreiging, maar doelman Nikolai Versieck was telkens bij de les. En halverwege de eerste helft klommen we met een ‘lucky goal’ op voorsprong. Een vrije trap van ons werd door Dries Demeester in eigen doel gekopt. Dat gaf natuurlijk een ‘boost’ aan het vertrouwen en we waren zeker niet de mindere van Middelburg. Vijf minuten voor de rust verdubbelden we onze bonus. Ik stuurde Ahmeh Houimli in het straatje en die werkte het koel af.”
Maar natuurlijk was Donk nog niet klaar met Middelburg. De ploeg van coach Hugo Pieters zou maar al te graag de stap naar derde zetten en bewoog nog hemel en aarde om minstens een punt te pakken. De Prée weet dat het vooral in de slotfase vrouwen en kinderen eerst was.
“Met die 0-2 op het bord was het vooral zaak om die voorsprong vast te houden en te hopen dat Middelburg beetje bij beetje zou berusten in de nederlaag. We kwamen dat eerste kwartier eigenlijk zonder al te veel problemen door. Doelman Nikolai Versieck moest af en toe wel tussenbeide komen. Heel moeilijk werd het hem niet gemaakt. Wij hadden via jongens als Dimas Lambrecht, Ahmed Houimli en Ben Verschuere wel wat halve kansjes. Het positieve is dat we knokten voor elke morzel grond en die gedrevenheid hadden we tegen Zomergem wel niet aan de dag gelegd. Met nog een kwartier voor de boeg werd het toch weer spannend. Na handspel ging de bal op de stip en Dries Demeester zette de strafschop om. In het laatste kwartier moesten we alle zeilen bijzetten en werd het af en toe heel warm in onze zestien. We kwamen evenwel telkens met de schrik vrij en mochten een mooie derbyzege vieren. Voor de start van het seizoen was de linkerkolom het doel en we lijken goed op weg om dat plaatsje in de linkerkolom af te dwingen. Zelfs de top vijf is niet zo ver weg. Toch blijven we met beide voetjes op de grond. Onze ploeg bestaat vooral uit jongens van rond geboortejaar 2001 en dit weekend zaten er zelfs jongens van 2005 en 2006 in onze kern en het is natuurlijk niet zo evident om met zo’n jonge groep een heel jaar op niveau te spelen. Maar we vormen een hechte groep en gaan de komende weken ons vel duur verkopen. We zien dan wel waar het schip strandt.”