We zagen de voorbije jaren een aantal iconen in het minivoetbal een stapje opzij zetten. Eddy De Moor gaf bij Opel Haeck Drongen de bestuurlijke fakkel door aan Thierry Simoens en ook Hendrik Glorieux zette een stapje opzij als voorzitter van Synergie Domino Oudenaarde. Danny De Pelecijn (70) is ook zo’n coryfee van het minivoetbal. Meer dan 40 jaar aan de slag bij Erwetegem en ook nu nog helpende hand bij de club van kersvers voorzitter Dave Dubelloy. Hoeft het gezegd dat De Pelecijn genoot van de landstitel van zijn club? Kantine 11 had een babbeltje met hem.
Hoe was het feestje na de titel?
“Best stevig, we hadden er een heel jaar naartoe gewerkt en dan is de ontlading natuurlijk groot. San Siro Deftinge is toch zo’n beetje de aartsrivaal en dan gaan winnen in het hol van de leeuw was wel leuk. Maar kampioen worden thuis is nog altijd leuker. Al hebben we ook goed ons best gedaan. Ik leef nog altijd heel erg mee met de club. Minivoetbal was en is een deel van mijn leven.”
Hoe kwam je bij Erwetegem terecht?
“In 1981 speelde ik in de kern van Zwalm minivoetbal met een ploegje van Financiën. Zo werd ik ook lid van MVC Erwetegem en een jaartje later was ik al meteen secretaris. Arthur Holderbeke was toen de voorzitter. Ik vermoed dat ik in 2008 voorzitter werd van MVC Erwetegem.”
Erwetegem was toen wel al een succesvol team, toch?
“Ja, op zich wel. Begin de jaren ’80 speelden we nog in derde nationale maar in 1990 konden we de stap zetten naar eerste nationale. Een topper waren we toen nog niet en in 1997 degradeerden we naar tweede nationale. Daar bleven we lang hangen, maar in 2011 hebben we dan opnieuw de stap naar eerste nationale kunnen zetten. In 2013 wonnen we de beker en werden we vice-kampioen en in 2014 wonnen we ook de Supercup. In 2015 werden we dan ook nog eens kampioen in eerste nationale. Jammer genoeg bleef de bevestiging nadien wat uit.”
Welke spelers blijven jou bij uit al die jaren?
“Ik ken er natuurlijk heel wat opnoemen. Uit een iets verder verleden blijft Guy Wittenberg me bij en recenter zijn Dave Dubelloy en Sven Evrard, huidig trainer bij SK Vlierzele, wel spelers die me bij blijven. en van de huidige generatie kan je natuurlijk niet om spelers als Jonathan Ulens, Kenneth Fouquet en Lorenzo Vanhoolandt. Dave en Kenneth werden trouwens al minivoetballer van het jaar, al haalde Kenneth die bekroningen als speler van Bassievrienden Zwalm.”
Wat waren de dieptepunten?
“Dan denk ik vooral aan het overlijden van Guy De Vos. Heel goede vriend van mij en van goudwaarde geweest voor MVC Erwetegem. Ik zeg MVC want de club wijzigde wel enkele keren van naam. Belle-Vue Erwetegem, ’t Kelderke Erwetegem, Gasthof Erwetegem, Indulek Doltcini Erwetegeù en dit jaar Doltcini Erwetegem. En natuurlijk blijven degradaties ook wel aan de ribben ‘plakken’.”
Hoe ziet de toekomst van de club er uit? Pakken jullie volgend seizoen opnieuw de titel?
“Moeilijk te voorspellen. Je moet enerzijds voldoende kwaliteit hebben, moet wat gespaard blijven van schorsingen en blessures en je moet ook top zijn als de play-offs er aan komen. Maar op zich lijkt de ploeg haast versterkt. Alle basisspelers zijn gebleven en met Louis Pauwels hebben we ook een heel sterke speler naar de Smissenhoek gehaald. Wellicht keert ook Bilal Abgar terug na een jaartje bij MVC Ronse. Ulens en Vanhoolandt zijn intussen geen jonge veulentjes meer, maar ze bewezen dit jaar dat er nog geen sleet op hen zit. Kenneth zal enkel nog minivoetbal spelen en het is een beetje af te wachten of dit een gevolg heeft voor zijn spelniveau. We zijn hoe dan ook klaar om weer een hoofdrol te spelen.”