De Maldegemse Ella Bekaert doet het goed bij de U16 van OHL. Foto RV
1k
399
Het vrouwenvoetbal zit in de lift. Met dank aan de Red Flames. Vrouwenvoetbalploegen rijzen als paddenstoelen uit de grond en het aantal vrouwen dat voetbal speelt stijgt exponentieel. Het cliché dat voetbal enkel iets voor mannen is, is al langer doorprikt. Kantine 11 wil dan ook wel wat extra aandacht geven aan het voetbal in de vrouwenreeks. Niet dat we de pretentie hebben om ons een notoir kenner van het vrouwenvoetbal te noemen of te worden. Maar wat extra aandacht kan geen kwaad. In onze reeks ‘Cherchez la femme!’ laten we telkens op woensdag ons licht schijnen op voetballende vrouwen. De Maldegemse Ella Bekaert, speelster van de U16 van OH Leuven, is ons eerste slachtoffer.
Ella, als meisje uit Maldegem in Leuven spelen. Niet zo vanzelfsprekend, toch?
“Dat is het eigenlijk ook niet. Maar ik ben gewoon ’toppezot’ van voetbal. Bij de U6jes voetbalde ik bij Excelsior Donk. Met de jongens, maar ik stond wel mijn mannetje of vrouwtje. Vorig jaar kreeg ik dan de kans om voor Drongen te spelen in tweede provinciale en die kans wou ik niet laten liggen.”
Van Donk naar Drongen en van Drongen naar OHL, toch een topploeg in België als we het over vrouwenvoetbal hebben. Hoe kwam jij op de radar van OHL terecht?
“Eerder toevallig. Het is zo dat ik naar Drongen trok om voor het eerste elftal te spelen. Toch duurde het nog enkele weken voor ik in Drongen echt in beeld kwam. Maar ik raakte toch in de ploeg en speelde al bij al een sterk seizoen. 18 doelpunten in 16 wedstrijden in tweede provinciale is niet mis, toch? En meestal speelde ik op positie acht of tien. Ik mocht ook drie keer van de ploeg in tweede nationale spelen, maar misschien was dat nog wel wat vroeg voor mij. Op technisch vlak kon ik het niveau wel aan, maar in de duels kwam ik nog wat te kort. Maar met Aline en Jana, twee vriendinnen van mij, trok ik naar een wedstrijd van OHL en daar vroegen ze mij of ik eens wou testen voor de ploeg van de U16 die in de maak was. Die zou in de Youth League spelen. Dat is zo’n beetje de Super League voor ploegen U16. Die test viel bijzonder goed mee en ik ging graag in op de vraag om voor OHL te spelen.”
De start hebben jullie niet gemist. 7-0-winst tegen Woluwe.
“Ja, ik zag wel uit naar die eerste wedstrijd en natuurlijk leuk om zo sterk te beginnen. Ik kreeg intussen de aanvoerdersband toegestopt en was goed voor twee doelpunten. De eerste twee van de wedstrijd nog wel. Eerst alleen op doel af en de doelvrouw gevloerd, de tweede keer na een actie op de flank. Het deed deugd.”
Wat is het doel dit jaar?
“Voor mezelf is het vooral zaak om veel bij te leren. Het abc van het voetbal leerde ik bij Excelsior Donk, in Drongen stak ik ook heel veel op en was het een leuke periode. We werden kampioen en dan mag je toch van een geslaagd seizoen spreken. Maar nu gaat mijn leerproces nog sneller. Bij OHL word ik super goed omringd en maak ik snel progressie. De B-ploeg van Leuven speelt in eerste nationale en misschien lukt het wel om daar in de loop van het seizoen wat speelminuten te vergaren. Of ik ooit echt bij het eerste elftal van OH Leuven zal spelen, is natuurlijk de vraag. Ik kan ze niet beantwoorden, maar ik ben zo zot van voetbal dat ik er wel alles voor doe. Zo zit ik nu op internaat zuiver in functie van het voetbal. Ik ben heel blij dat er altijd wel iemand was die me tijdens de vakantie naar Leuven wou voeren, maar sinds enkele dagen zit ik op internaat en gaat de focus toch wel vaak naar het voetbal.”